woensdag 22 februari 2012

Lac Pavin




















Het uitzicht schittert
tussen de smeltende eiken.

Het roerloze donkerblauwe tapijt
wordt slechts verstoord
door fluisterende sneeuwkristallen
vallend in de peilloze diepte.

De zon priemt aan de horizon.
Voor het eerst in lange tijd
horen de wolken haar aan
en varen eerbiedig uiteen.

De aarde zuigt aan onze voeten.
Hoger, op de berg
strekt het maagdelijk witte kleed zich uit.
en staart ons onbewogen aan.

Voorzichtig betreden we zijn domein.
Onmiddellijk boren onze voetstappen
diepe kraters in zijn blanke buik.

Een nieuwe ijstijd
ontvouwt zich voor onze ogen.

De vulkaan zwijgt
en wij spreken slechts met onze adem.


7 mei 2010

Geen opmerkingen:

Een reactie posten