Een wankel beeld

De zomer zingt,
mijn bellen zijn geblazen,
mijn hoofd staat op een steel
en buiten

buiten vliegt de sneeuw
omhoog
langs mijn balkon
recht in de zon.

De zomer zinkt
in lijf en leden
en ik huppel over het gras.

Ik voel me licht, lichter.

Als de wind komt
laat ik mijn anker
los

bevrijd ik mij
van mezelf.