Ik stapte zondagmiddag op de fiets en zocht het landgoed op dat ik vorige week donderdag ook al met een bezoekje had vereerd.
Toen nam ik de rode route die me al blij had verrast. Vandaag was de blauwe aan de beurt.
Toen nam ik de rode route die me al blij had verrast. Vandaag was de blauwe aan de beurt.
Na vijf minuten kwam ik al deze gespikkelde boom tegen. De zon scheen heel kundig op de blaadjes en liet zo een prachtig patroon achter.
Daarna kwam ik ineens dit enorme-mega-grote vogelnest tegen. Ik heb de vliegende olifantjes helaas niet gezien.
Enkele momenten later viel mijn dromerige blik op een wei met een schitterende witte bloemenzee. Ik ben uiteraard mijn nieuwsgierige voeten gevolgd en heb een foto genomen van dichtbij.
Bij een splitsing liep ik vervolgens de verkeerde kant op en daar was ik later heel blij mee.
Er waren nauwelijks zichtbare bospaadjes maar ze hebben me wel geleid naar…
en
Verder maakte ik nog de volgende foto’s (een selectie want het waren er meer dan 40).
De eerste hommel die ik dit jaar zag. Wat een joekel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten