Atalanta

In het licht dook ze op
flirtend door het ontluikend groen.

Haar speelse aanwezigheid
fluisterde om aandacht
en jubelde in mijn ziel.

Ze liet zich lezen

in een lange adempauze van de tijd.

Mijn voeten in de aarde.
Haar vleugels in mijn dromen.

Mijn ogen verankerd,
mijn hart voorgoed verloren.

Haar laatste vlucht.

Mijn nek, een dankbare oase
voor een afscheidskus.