Nachtblauw

Krijtrotsen varen door de mist.
Blauwe bedwelmingen

dingen naar sereniteit.

De nacht knielt
voor het kalme water.

Er ligt rust voor anker.
Schuimwolken dromen,
stromen voorbij.

De zee opent haar mond,
laat mij zachtjes binnenkomen
en op de bodem vind ik een woordenschat.

Ik schrijf water tot het trilt
in het diepste wezen
van het woord: melodie.