Januarilicht

Zonsopkomst in Beekbergen

Sporen in de sneeuw

Altijd leuk om bezoek te krijgen en als ze dan ook nog zo'n mooi bericht achterlaten...

Stam van leven

De kou deert niet. Het bos was stil en mooi. De hemel grijs en zoals het moest zijn. En toen die stam zo opeens opdook. Rechtop. Sterk. Alleen maar hout tot een meter of drie. Toen hield hij op. 

Dood? Nee, verre van.

De paddenstoelen en zwammen hadden hem gekozen. Uitverkorene van het woud. Het was een eer om onze tijd te delen en deze prachtige beelden vast te leggen.

Vrouwe van het woud

Maanlicht valt
tussen mijn twijgen,
schilferend licht
danst over mijn bleke stam.

De nacht geeft leven
ik ril mijn blad
schud mijn kroon
laat de insecten tasten.

In de diepte ligt een stem,
oerbron van mijn wezen.

Soms laat ik haar ontsnappen.

Web vol parels

Anker

de maan spiegelt
een reis in gedachten
ongrijpbaar
voor de stille dromer

een buik vol gevoel
flarden van eenzaamheid
en een duif
onderstreept het verhaal

in vogelvlucht

een slaapliedje
voor de bomen
die het landschap omarmen
als een warme deken

een nachtkus
voor het laatste
woord

Waterbeeld (21)

Elfje

woorden

ze spreken
regel voor regel
beelden voor de lezer

gedicht

Nieuwjaarswandeling