Duel

De middag duelleert om aandacht.

Een fruitvliegje voorbij wit
tussen woorden die zingen,
die het geroezemoes verdrijven
van achtertuinkinderen.

De gevleugelde ridder
belegert mijn hoofd.

Gedachten rennen in paniek uiteen
en struikelen over elkaar
tot een verraste stilte ontstaat.

Het beeld bevalt.
Geen spanning of ingehouden adem
geen daverende zucht of noem maar op.

Mijn traagheid is een zegen.