donderdag 29 mei 2014

De mug en de mens

Wat is dat?’ vraagt Mia.
Dat is een mens,’ zegt moeder mug.
‘Wat is hij aan het doen?’
‘Hij slaapt.’
‘En nu?’
‘Nu mag je laten zien wat ik je geleerd heb,’ zegt moeder. ‘Ik blijf hier zitten. Zoek jij maar een lekker plekje uit. Ik weet dat je het kan. Ik heb het je gisteren voorgedaan.’
Mia zoemt zo zacht mogelijk richting de slapende mens. Besluiteloos blijft ze even boven het hoofd hangen. Dan landt ze op zijn neus. Nieuwsgierig loopt Mia wat heen en weer, alvorens naar de wang af te dalen. ‘Mama, kijk eens hoe ver ik al ben!’
‘Ssssst, stil nou, straks wordt hij wakker!’
Mia sluipt verder richting het oor. Bij de ingang blijft ze staan. Stiekem gluurt ze naar binnen. Het is er donker. Zou ze het aandurven? Toch maar niet. Ze wil een ander plekje opzoeken, maar opeens krijgt ze de verrassing van haar leven.
De mens komt in beweging. Een groot object vliegt razendsnel op Mia af. Ze kan nog maar net wegvliegen.
‘Mama, mama!’ gilt Mia. ‘Wat was dat?’
‘Je hebt geluk gehad schat, dat wat nou een hand.’
‘Ooooh, een hand,’ zegt Mia ademloos. ‘En wat moet ik nu doen?’
‘Even wachten,’ zegt moeder. ‘De mens is wakker. Het is nu te gevaarlijk. Laten we maar even op het plafond gaan zitten.’
‘Wat is dat voor ding waarmee de mens zwaait?’ wil Mia weten.
‘Dat is een sok,’ zegt moeder. ‘Altijd goed oppassen dat je de sok ontwijkt. Het is een dodelijk ding.’ Moeder huivert even. ‘Je vader kan het weten.’
Mia staart stil voor zich uit. ‘Ik kan bijna niet wachten om de mens te bijten,’ fluistert ze.

Als de mens weer slaapt, wordt een nieuwe poging ondernomen. Mia pakt het dit keer voorzichtiger aan. Ze landt op het matras en duikt onder de lakens. Het is er lekker warm. Even later vindt ze een arm. Snuffelend loopt ze met haar steeksnuit op en neer tot ze een plek gevonden heeft die naar haar zin is. Tijd om te (ont)bijten.
Ze steekt haar snuit naar binnen. Al gauw vindt ze waar ze voor gekomen is. Dorstig laat Mia de mug het heerlijke vocht naar binnen glijden. Ze blijft net zo lang drinken tot haar buikje volrond is. Jam, dat was lekker!
Voorzichtig kruipt ze onder de lakens uit en kijkt naar de mens die nog heel rustig slaapt.
‘Dag mens,’ zegt Mia zacht. Ze vliegt op en gaat bij haar moeder zitten.
‘Ik ben blij dat je er weer bent meisje. Hoe was het?’
‘Heerlijk!’

donderdag 15 mei 2014

Muze in de nacht

Het licht dwaalt door de nacht
en wij blijven ons verwonderen.

Een welkom gezelschap,
een gids op onze verre reizen.

Wat staat er in de hemel geschreven?

Kunnen wij de sterren ontleden
tot hun naakte bestaan?

De dichter mijmert uit het raam.

De nacht rust
en in het midden zwijgt de maan.

donderdag 8 mei 2014

Het Beekbergerwoud in de lente

Een groene oase in het Beekbergerwoud. De lente kleurt de natuur. 
Foto's zijn van 5 mei.



























maandag 5 mei 2014

Phacelia met hommel

Deze kruidachtige plantensoort wordt ook wel aangeduid als bijenvoer of bijenvriend.