Waterbeeld (6)

Zomergoud

Licht in mijn ogen
stilte in mijn hart.

Ik laat deze schoonheid
onbeschreven.

Er is geen mooier beeld
geen stiller leven.

Waterbeeld (5)

Waterbeeld (4)

Plasrombout

Zwartkopvuurkever

Wolkenkrabber

Bromvlieg

Beminde

Mijn bloem, ik verdiep me
in je goddelijk blad
en vloei verloren
door je krachtige nerven
hier wil ik gelukkig zijn
wil ik sterven

Hommel

Bont zandoogje

Als een haas

Kleurrijk

Waterbeeld (3)

Waterbeeld (2)

Luchtig sonnet

spreeuw
zwaan
pelikaan
meeuw

kraai
adelaar
lepelaar
gaai

gewoon wuiven
naar duiven
zeg maar dag

kussen
de mussen
en lach

 

De aarde geeft en ontvangt

Lucht maken licht ademen
leven creëren languit stromen

spelen met het groen
in de bomen warmte dronken
bloesem snuiven vlinders omarmen
de wind ontvangen silhouetten in het zand

de aarde wakker kussen wolken dromen
dansen in de regen springen in de zon
het hart voelen kloppen en bewegen
ruimte geven aan het nu

lucht maken licht ademen
leven creëren languit stromen

Een middag in mei

Aan de zoom van het water
treurig riet
schiet een sirene door het terracotta
van blauw als vluchtig verdriet.

 

Een reiger rijgt haar dromen
van fonkelend goud, donzen druppels
dansen op spiegelende oppervlakken.

Een maandag in mijmering
ontdekte zinnen, beminnen
een middag in mij.

Blauwe bloesem

Ik voel de inkt leven onder mijn woorden
blauwe bloesem schrijft zich een nachtsonate
een tijdloze uitvoering van vingerlicht gekras
terwijl het maanlicht door mijn venster sneeuwt.

Ik spreek de lente toe, zij is mijn troost
mijn meivogel, muze van leven en dood.

Ik laat de stilte los, laat haar komen
ik dicht de dagen en zij kleurt mijn dromen.

Klimop

Hoeveel hoger mag ik je dragen?
De wind kriebelt mijn haren,
laat de ganzen de hemel ervaren.

Ik verzin geen liefde. Ik groei
naar de zon en eet van de bomen.
Onder de horizon liggen dromen.

Over de regenboog zeg ik je dag.
Een kus als ik je zie

als het regent een lach.

Geel geluk

Belofte

Ik hou van mooi
gebroken blauw
zoals de maand van jou

en Mei, de kentering
van ogen tot de nacht
de zomer die in de winter
werd gebracht.

Een open gedicht
het lichtste licht

voor dauw en dooi
heb ik je in mijn hart
gesloten.